“Zes op de tien jonge Belgen willen kinderen, maar zien niet hoe ze het ooit gecombineerd krijgen met hun job. Vier op de tien overwegen daarom zelfs hun kinderwens op te bergen,” dat blijkt vandaag uit een peiling.
Uit eerder onderzoek bleek al dat tussen de leeftijd van 30 en 45 jaar het geluksgevoel het laagst ligt (in zowat alle Westerse landen). “Wie het geluk heeft mama of papa te worden, belandt pas echt in de citroenpers. Luiers, flessen en huilbuien eisen alle aandacht op, en dat op elk uur van de dag… en de nacht. Het is ook net de periode waarin jonge gezinnen hun eerste eigen woning kopen. Om dat alles te kunnen betalen, kruipen we – als de kinderen slapen – weer achter de computer om verder aan de carrière te timmeren. De hulp van grootouders, buren en vrienden is onmisbaar om het vol te houden.
Alle jonge ouders moeten door dat spitsuur van het leven. Toch is er een groot verschil met vorige generaties. Tweeverdieners zijn vandaag de regel. Gemiddeld wordt in een gezin waar beide partners een job hebben per week zeven uur meer gewerkt dan in de jaren 1950. Jonge koppels geven aan dat tijdsdruk tegenwoordig een belangrijkere reden is voor relationele spanningen dan financiële problemen. Jonge gezinnen hebben het vaak echt te druk voor geluk!
Er bestaat natuurlijk geen eenvoudige oplossing voor het probleem van tijdsdruk. Wel moeten we dringend onze loopbaan vorm geven op een manier die beter aangepast is aan de ‘piekperiodes’ in het leven. Daarom is er nood aan een meer kinderopvang en de introductie van een familiekrediet, waarbij ouderschapsverlof kan doorgegeven worden aan bijv. grootouders.
Maar de tijdsdruk is niet enkel toegenomen in de werksfeer, ook de ‘vrije’ tijd wordt steeds minder vrij! Ten eerste is er het hyperactivisme, we willen zo veel mogelijk beleven en vooral niets missen (FOMO). Ten tweede is er consumentisme en keuzeverlamming, het aanbod aan producten en diensten is zo overvloedig dat we zelfs niet meer kunnen kiezen, ook al levert het steeds minder geluk op. Ten derde zijn er de sociale media waarop we enkel onze successen en mooie reizen delen, waardoor een normaal leven – waarin we ook tegenslagen moeten verwerken – plots niet meer zo normaal lijkt …
Meer levenstevredenheid voor jonge gezinnen vraagt niet enkel een beleidswijziging, maar ook een mentaliteitswijziging. Iedereen bewijst lippendienst aan het belang van qualitytime, maar in de feiten blijven we maar voorthollen in de rat race. Activiteiten die op geluk gericht zijn, verschijnen gemiddeld pas op de tiende plaats op onze to-dolijstjes… Geluk is belangrijk, maar het heeft de ‘handicap’ dat het blijkbaar niet dringend is.”
Dat kan en moet anders!
Uit Economie Zkt Geluk, hoe worden we welvarender én gelukkiger (Lannoo 2016)
