We leven in een tijd van ongekende vrijheid en welvaart, toch groeit het maatschappelijk onbehagen. Terwijl onze samenleving op materieel vlak welvarender is dan ooit, staan onze sociale verbanden onder druk. Eenzaamheid en een verlies aan gedeelde waarden dreigen ons uiteen te drijven. Deze diagnose overstijgt partijpolitieke breuklijnen en vraagt om meer dan beleidsmatige bijsturing. Ze vraagt om een fundamentele cultuuromslag — een herbronning van onze gemeenschapszin en verantwoordelijkheidsgevoel. Dit essay is een oproep tot zo’n ommekeer: tot een samenleving van verantwoordelijke burgers en tot een bestuur dat niet alleen efficiënt, maar ook waardengedreven is. Het is een pleidooi voor een opstand van de verantwoordelijken.