Nieuwjaarsspeech 2016

Beste vrienden,

2015 was geen gewoon jaar.

Het zijn geen gewone tijden.

Het was een jaar dat we ons nog lang zullen herinneren.

Er zijn dingen gebeurd waarover we over vele jaren nog zullen zeggen:

‘Ik weet nog precies waar ik toen was’.

Als vader van Andreas, mijn zoon van drie,

zal de foto van Aylan mij altijd bijblijven.

Net zoals ik elke morgen zijn t-shirt over zijn hoofd trek,

zo heeft ook die Syrische vader zijn zoon aangekleed,

vlak voor ze aan hun noodlottige overtocht begonnen.

Niemand riskeert het leven van zijn kinderen enkel en alleen om ergens ver weg van kinderbijslag te genieten, niemand.

Mensen die op de vlucht zijn voor de hel op aarde in eigen land of in een vluchtelingenkamp moeten wij een menselijke opvang bieden.

Mijn overgrootmoeder is ook nog gevlucht, voor de Duitsers tijdens de wereldoorlog.

Gelukkig waren ze welkom in Frankrijk.

In de politiek wordt menselijkheid al te makkelijk gelijk gesteld met zwakheid.

Maar dat is het net niet.

Zulke overtuiging vraagt pas echt moed.

Ten aanzien van de oorlogsvluchtelingen voeren we daarom een beleid dat menselijk is.

We laten hen niet aan hun lot over.

Economische gelukszoekers daarentegen hebben hier geen toekomst.

Oorlogsvluchtelingen wel.

Daar staat tegenover dat zij zich moeten integreren.

Dat ze rechten én plichten hebben, net zoals alle Vlamingen.

Niet meer, maar ook niet minder.

We voeren een menselijk én verantwoordelijk beleid.

Ze moeten onze wetten en waarden respecteren.

Democratie, rechtsstaat en gelijkheid van man en vrouw.

Beste vrienden,

Meer dan ooit gaat politiek om waarden.

Om overtuiging.

Wat zijn onze waarden?

Waar staan wij voor, als christendemocraten?

Wel, wij staan voor een samenleving die mensen verenigt,

en ze niet verdeelt.

Wij willen vertrouwen scheppen tussen mensen,

en geen tweedracht zaaien.

Vanuit die overtuiging besturen we in Vlaanderen en België.

Vanuit die overtuiging hebben christendemocraten bij ons en in andere landen ook Europa mee vorm gegeven.

Wat zou er zijn gebeurd als Merkel niet haar hart had laten spreken,

en de Duitse grenzen gesloten had voor de vluchtelingen?

De vluchtelingenstroom zou er alvast niet minder op geweest zijn.

En dan pas zouden wij als klein landje overspoeld zijn.

Gelukkig is Merkel trouw gebleven aan haar christendemocratische principes.

Het is dankzij haar moed dat voorkomen werd dat talloze staten hun grenzen sloten.

Dan waren de spanningen tussen de lidstaten van Unie – die nu al hoog oplopen – misschien uitgedraaid op wapengekletter in de Balkan.

Er is vandaag veel kritiek op de Europese Unie.

Maar er is slechts één ding zeker slechter dan het Europa van vandaag,

en dat is géén Europese Unie.

De Europese Unie is vandaag nog een Unie dankzij politici zoals Merkel,

en niet ondanks haar menselijke reactie.

Verenigd staat Europa sterk.

Verdeeld staan we machteloos.

We mogen niet toelaten dat er tweedracht groeit in Europa.

Pas dan hebben de extremisten en terroristen gewonnen.

Beste vrienden,

Iedereen hier herinnert zich zeker nog waar hij was op het ogenblik van de aanslagen Parijs.

Wij zaten met de hele familie aan tafel.

Toen ik een tweet las, komende uit de Bataclan:

‘De politie moet nu binnenvallen.

Ze slachten ons af.

Een voor een.’

Het was een aanval op cafés, concerten, sport.

Op onze joie de vivre.

Door de willekeur waarmee slachtoffers uitgekozen werden,

voelen we ons nu allemaal bedreigd.

Het was ook een aanval op onze Europese way of life.

In de strijd tegen terrorisme, tegen deze barbaren,

is geen inspanning te veel.

Terroristen mogen zich nergens meer veilig voelen.

Niet in molenbeek, niet schaarbeek, niet in Charleroi.

Nergens.

Alleen dan zullen wij ons terug veilig voelen.

We laten ons niet bang maken.

Want zo willen ze ons verdelen.

Tussen Europeanen en moslims.

Tussen autochtonen en vluchtelingen.

In die val zullen we niet trappen.

In de strijd tegen het terrorisme kunnen we rekenen op onze veiligheidsdiensten.

Die de voorbije maanden ten onrechte door het slijk zijn gehaald

Maar we moeten ook strijden met onze overtuiging.

We moeten onze waarden luidop durven verdedigen.

Niet alleen hier, onder ons.

Maar ook daar buiten,

in de vriendenkring,

in de wijk,

in het publieke debat.

Ook als we daarvoor tegen de stroom in moeten roeien.

In landen waar gematigde politici nog amper weerwerk durven bieden,

is de polarisering al het verst doorgeschoten.

In Frankrijk hollen Hollande en Sarkozy achter Le Pen aan.

Het FN is er de grootste partij.

Nochtans vangt Frankrijk slechts enkele tienduizenden vluchtelingen op.

Duitsland vangt er 1 miljoen op,

meer dan de helft van de Duitsers vindt nog steeds dat deze mensen geholpen moeten worden.

Gewapend met de ‘rustige standvastigheid’ die ons eigen is.

Moeten we onze beginselen blijven verdedigen:

Menselijkheid koppelen aan realisme,

vrijheid promoten, maar binnen de grenzen van de rechtsstaat,

solidair zijn, in ruil voor verantwoordelijkheid.

We zullen op de bezorgdheden van de mensen niet alleen antwoorden met woorden en waarden,

maar ook en vooral met daden en resultaten.

Als christendemocraten zijn we geboren realisten.

We praten niet alleen over waarden, maar zetten ze ook om in daden.

De stille meerderheid van de mensen is gematigd in zijn opvattingen.

We zullen hen overtuigen dat onze recepten hen de beste bescherming bieden

tegen terrorisme, tegen ongecontroleerde migratie en tegen werkloosheid.

Dat is ons nog onvoldoende gelukt.

Elke dag staan de media bol van schijnoplossingen.

De meest gekende is: we moeten de grenzen sluiten.

Om de absurditeit daarvan aan te tonen even een voorbeeld uit de eigen recente ervaring.

Tijdens het kerstverlof reed ik met mijn vrouw naar Normandie.

Aan de Franse grensovergang stond een file van één uur.

De gps suggereerde ons om een binnenweg te nemen.

We reden Frankrijk binnen zonder enige controle.

U denkt toch niet dat de terroristen of vluchtelingen wel in de file gaan staan?

Enkel het bewaken van de Europese buitengrenzen kan soelaas brengen.

Dat hebben we de voorbije jaren nagelaten.

Die fout moeten we erkennen, en dit jaar nog rechtzetten.

We moeten de Griekse grenzen bewaken,

en niet Griekenland uit de Schengen-zone gooien.

Want dan dreigt Europa als een dominospel uiteen te vallen.

Er is geen land dat daarbij meer heeft te verliezen dan ons land

Onze welvaart is gebouwd op een open economie, op open grenzen.

Nog zo’n schijnoplossing is het bouwen van een ‘muur rond de sociale zekerheid’.

Als dat zou werken dan zouden de vluchtelingen nu massaal naar Frankrijk trekken,

en niet naar Duitsland.

In duitsland is er werk. In Frankrijk niet. Dat is het verschil.

En moest Hollande nu eens 5.000 man aanwerven voor een Europese veiligheidsdienst in plaats van 5.000 douaniers,

dan zou Europa pas echt heel wat veiliger zijn,

We mogen geen straffeloosheid tolereren.

De wet moet door iedereen gerespecteerd worden, overal.

Ook in Molenbeek, Charleroi,

en in Keulen.

De rechtsstaat moet in de eerste plaats hen beschermen die de wet wél respecteren.

Ook dat is menselijkheid!

Tot slot zullen we de vluchtelingenstroom nooit onder controle krijgen,

zolang we niet ook de bron aanpakken.

IS moet vernietigd worden.

Dat kan enkel door het volle diplomatieke gewicht van heel Europa in de strijd te werpen.

En niet door in ons land Patriot raketten te plaatsen …

Beste vrienden,

Enkele dagen geleden werd ook Jakarta opgeschrikt door een aanslag.

Op twitter deelden Indonesïers massaal foto’s,

waarop ze koffie dronken en naar de markt gingen.

Ze voegden er de hashtag aan toe:

#wijzijnnietbang

Ook wij zijn niet bang.

Hoe groot de uitdagingen die voor ons liggen ook mogen zijn,

we laten ons niet leiden door angst.

We hebben in het verleden al grote crisissen overwonnen.

Velen dachten dat de Koude Oorlog zou eindigen in een nucleaire oorlog.

Het is uitgedraaid op de langste periode van vrede in onze geschiedenis.

Ook nu kunnen we de uitdagingen de baas.

Ik weet dat dat tegenwoordig not done is,

maar ik heb ook goed nieuws.

Ik excuseer mij daarvoor op voorhand.

De werkloosheid in Vlaanderen en Europa is op het laagste punt in 4 jaar.

Blijkbaar neemt het vertrouwen van ondernemers in de toekomst terug toe.

Het is een mooi teken dat – ondanks alle onheil – de stille meerderheid van de mensen wel vertrouwen heeft dat het dit jaar beter wordt.

En dankzij de tax shift komen er de volgende jaren nog eens 114.000 jobs bij.

Ook dat zal bijdragen tot de eendracht in onze samenleving.

Want wie de eigen toekomst hoopvol tegemoet ziet stelt zich solidairder op

dan wie zich in de eigen situatie bedreigd voelt.

We moeten dit jaar blijven zoeken naar tekenen van hoop.

Blijven zoeken naar wat ons bindt,

en niet naar wat ons scheidt.

Zolang we de daad bij het woord voegen.

En standvastig onze waarden uitdragen.

Zullen we het vertrouwen van de mensen weten te herstellen.

In het Engels hebben ze daar een heel simpel gezegde voor:

Keep calm, and carry on.

In het Duits heeft die oude wijsheid nu een nieuwe vertaling gekregen:

Wir schaffen das

Beste vrienden,

Maar ik ben niet naar hier gekomen om het enkel te hebben over de grote wereldproblemen.

Er zal in 2016 ook gewoon goed nieuws zijn dicht bij huis.

Het wordt het jaar waarin ons land voor het eerst Europees kampioen wordt,

En zelfs de Nederlanders gaan voor ons supporteren.

Last but not least heb ik ook een eenvoudige, persoonlijke boodschap,

voor u en al wie u dierbaar is.

Ik wens u veel tijd voor elkaar.

En vooral heel veel geluk.

Ik dank u

Laat een reactie achter:

Uw e-mailadres zal niet worden gepubliceerd.

Site Footer