De NVA stelt haar groeipact voor. Een lijvig werkstuk met enkele interessante pistes. Zo kan ik mij bijvoorbeeld goed vinden in een versterking van onderzoek en ontwikkeling. Een analyse waard, dus.

De kernidee van het plan is een duidelijke vermindering van de RSZ-bijdrage voor werknemers (niet voor zelfstandigen; wat wel het geval is voor een verlaging van de belastingvrije som). Dit leidt voor de werknemers tot een hoger netto loon. Maar voor de werkgevers wijzigt er aan de loonkost niets. Deze maatregel zal dus geen extra tewerkstelling creëren, hetgeen nochtans expliciet de bedoeling is. Maar daarvoor moet je de werkgeversbijdrage verminderen.

Deze lastenvermindering wordt gefinancierd door een BTW-verhoging, waardoor je de net gestegen koopkracht voor de werknemers (lichtjes) weer afroomt. Kanttekening hierbij is evenwel dat een studie van het Nationaal Planbureau aangeeft dat net een verschuiving van lasten op arbeid naar BTW net jobs vernietigt.
Deze operatie laat een gat in de begroting achter van ongeveer 1,5 mia euro. Dat gat wordt (deels) gedicht door een extra opbrengst van 1 miljard EUR uit de strijd tegen de fraude (bovenop de maatregelen van Crombez!). Dat is niet geloofwaardig. Hoog tijd dus dat NVA ook haar begrotingspact voorstelt.
De concurrentiekracht wordt wél versterkt door het plan om de zogenaamde ‘all in’ loonakkoorden algemeen verbindend te verklaren. Maar deze techniek is niet meer dan een ‘papieren tijger’. Nu reeds zijn bijna een derde van de sectorale loonakkoorden niet algemeen verbindend verklaard wegens in strijd met de loonnorm uit het IPA … Ondertussen blijft de loonhandicap met de buurlanden oplopen. Mijn opiniestuk met een praktisch voorstel over de index lees je hier.

Maar wat vooral opvalt is wat er niet in dit Groeipact staat. Niets over een flexibelere arbeidsmarkt. Niets over pensioenen. Niets over langer werken. Niets over arbeiders-bedienden. Ook in het parlement diende NVA niet één enkel wetsvoorstel in over deze – electoraal gevoelige – materies …
Dit relanceplan zal de concurrentiekracht amper of niet versterken. Of zoals professor economie Peersman het uitdrukte ‘dit pact pakt niet’. Dit Groeipact heeft de verdienste dat er nu een duidelijk alternatief is, maar op het vlak van concurrentie-kracht blijft het dus nog wachten op de kracht van verandering …